Η ΣΙΩΠΗ ΤΗΣ ΚΑΜΗΛΟΠΑΡΔΑΛΗΣ

Η ΣΙΩΠΗ ΤΗΣ ΚΑΜΗΛΟΠΑΡΔΑΛΗΣ

Συγγραφέας: ΦΡΑΜΠΕΤΙ ΚΑΡΛΟ
Μετάφραση: ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ
Εκδόθηκε: 01/07/2002
ISBN: 960-7073-79-7
Σελίδες: 112

€10.49 €11.66

  Στο καλαθι βιβλια

Είχαν κατασκευάσει και προγραμματίσει τον τεράστιο ηλεκτρονικό υπολογιστή για να του υποβάλουν την οριστική ερώτηση, και στο τέλος του την υπέβαλαν: «Υπάρχει θεός;» «Τώρα ναι» απάντησε η μηχανή - και ανελήφθη εις τους Ουρανούς. Πώς θα φιλούσε ο Νάρκισσος τον εαυτό του αν το είδωλο τον στο νερό αποκτούσε σάρκα και οστά; Είναι η γεωμετρία η οικουμενική γλώσσα επικοινωνίας της διανόησης; Έχουν πλέον δοκιμαστεί όλοι οι δυνατοί συνδυασμοί λέξεων στην ποίηση; Είναι η ανάγνωση μια αναξιοπρεπής δραστηριότητα; Γιατί το Κοράνι δίνει ενενήντα εννέα και όχι εκατό ονόματα στον Αλλάχ; Μπορεί ένας παντογνώστης θεός να προβλέψει την επόμενη κίνηση ενός σκακιστή; Γιατί η καμηλοπάρδαλη είναι το αξιοπρεπέστερο των θηλαστικών; Πώς είναι δυνατόν τα τείχη μιας πόλης να μικραίνουν όσο αυτή εξαπλώνεται; Οι ερωτήσεις (και οι απαντήσεις) του Κάρλο Φραμπέτι ξαφνιάζουν από τις πρώτες σελίδες τον αναγνώστη που γεύεται ποικίλα είδη γραφής: την παραβολή, τον σωκρατικό διάλογο, το λαϊκό παραμύθι, το φανταστικό διήγημα, σ' έναν απολαυστικό συνδυασμό μαθηματικού ορθολογισμού και υψηλής λογοτεχνίας.

Η Ρόδινη και Κόκκινη Πόλη Match me such marvel saved in Eastern clime, A rose-red city half as old as time. John William BURGON Η Κόκκινη Πόλη υψωνόταν μοναχική στη μέση του απέραντου κάμπου. Οι κάτοικοι της δε γνώριζαν άλλο οικισμό, και τα Ιερά Βιβλία μαρτυρούσαν πως η Κόκκινη Πόλη ήταν η μοναδική στον κόσμο, αν και, σύμφωνα με ορισμένους εξηγητές, σε κάποια σκοτεινά αποσπάσματα αφηνόταν να εννοηθεί η ύπαρξη μιας αινιγματικής Ρόδινης Πόλης, πέρα μακριά, προς την ανατολή. Οι πιο ορθόδοξοι ερμήνευαν αυτά τα απόκρυφα αποσπάσματα σαν ποιητικούς υπαινιγμούς στην ίδια την πόλη τους, και υποστήριζαν ότι εκεί όπου κάποιοι είχαν διαβάσει «Ρόδινη», στην πραγματικότητα έγραφε «Κόκκινη». Καθώς στα Ιερά Βιβλία αφθονούσαν τα σκοτεινά αποσπάσματα και τα δυσδιάκριτα γράμματα, η διαμάχη δεν έλεγε να πάρει τέλος, ώσπου, μια μέρα, αποφασίστηκε να οργανωθεί μια αποστολή για ν' αναζητηθεί αυτή η υποθετική Ρόδινη Πόλη. Οι πιο αγέρωχες και πολεμόχαρες φαμίλιες παραμέρισαν τις έχθρες τους κι ενώθηκαν για να σχηματίσουν έναν μεγάλο στρατό, που κίνησε για την ανατολή. Μετά από εκατό χρόνια, οι απόγονοι τους έφτασαν στη Ρόδινη Πόλη, την πήραν και τη λεηλάτησαν. Ύστερα, κίνησαν ξανά για να επιστρέψουν στην Κόκκινη Πόλη με το καλό μαντάτο ότι είχαν βρει τη Ρόδινη Πόλη και την είχαν κατακτήσει. Όταν, μετά από εκατό χρόνια, οι απόγονοι των κατακτητών έκαναν τη θριαμβευτική είσοδο τους στην Κόκκινη Πόλη, πληροφορήθηκαν ότι η Κόκκινη Πόλη είχε παρθεί και λεηλατηθεί πριν εκατό χρόνια από έναν πανίσχυρο στρατό που είχε φτάσει από τα δυτικά και πρέπει να ερχόταν από μια πόλη πιο κόκκινη· μετά τη λεηλασία, οι εισβολείς είχαν επιστρέψει στον τόπο τους. Απ' αυτό, λοιπόν, βγήκε το συμπέρασμα ότι στον κόσμο υπήρχαν άλλες δύο πόλεις: η Ρόδινη Πόλη και η Πιο Κόκκινη Πόλη. Χωρίς να χάσουν καιρό, οι σκληροτράχηλοι εξερευνητές μάζεψαν πάλι στρατό και κίνησαν για τη δύση, θέλοντας να εκδικηθούν την Πιο Κόκκινη Πόλη που τους είχε προσβάλει. Μετά από εκατό χρόνια, οι απόγονοι τους τη βρήκαν, την πήραν και τη λεηλάτησαν, και επέστρεψαν στην Κόκκινη Πόλη με το καλό μαντάτο. Όταν, εκατό χρόνια αργότερα, οι απόγονοι των κατακτητών της Πιο Κόκκινης Πόλης έφτασαν στην Κόκκινη Πόλη, πληροφορήθηκαν ότι η Κόκκινη Πόλη είχε κατακτηθεί και λεηλατηθεί πριν εκατό χρόνια από ένα στρατό που ερχόταν απ' τ' ανατολικά. Η εξήγηση που δόθηκε, ήταν ότι ο στρατός αυτός πρέπει να είχε σταλεί για αντίποινα από τη Ρόδινη Πόλη, και σχεδιάστηκε η ολοσχερής καταστροφή της. Μα αν, ενώ ο στρατός της Κόκκινης Πόλης θα είχε φύγει προς τη Ρόδινη Πόλη, οι χτυπημένοι κάτοικοι της Πιο Κόκκινης Πόλης έστελναν με τη σειρά τους άλλο στρατό; Τον προβληματισμό αυτόν ήρθαν να επιτείνουν οι αιρετικές δηλώσεις ενός γέρου φιλοσόφου, ο οποίος υπέδειξε την πιθανότητα ο κόσμος να μην είναι επίπεδος και άπειρος, όπως έλεγαν τα Ιερά Βιβλία, αλλά σφαιρικός, κι ότι, στην πραγματικότητα, η Κόκκινη Πόλη, η Ρόδινη Πόλη και η Πιο Κόκκινη. Πόλη δεν ήταν τρεις πόλεις, αλλά μία και μόνη. «Μετά από εκατό χρόνια» διατεινόταν ο σοφός, «οι απόγονοι αυτών που είχαν εκστρατεύσει πρώτοι κι είχαν φύγει προς τ' ανατολικά, ολοκλήρωσαν το γύρο του κόσμου, επέστρεψαν στο σημείο απ' όπου είχαν ξεκινήσει, και πίστεψαν ότι είχαν βρει τη Ρόδινη Πόλη (στην πραγματικότητα, βέβαια, η πόλη μας έχει ένα χρώμα κόκκινο απαλό, αλλά επειδή εκείνοι δεν την είχαν δει ποτέ, τη φαντάζονταν κατακόκκινη). Κατέκτησαν τη Ρόδινη-Κόκκινη Πόλη και είπαν ότι έρχονταν από μια πόλη πιο κόκκινη. Ύστερα, έφυγαν προς τα δυτικά, για να επιστρέψουν εκεί όπου νόμιζαν ότι ήταν η Κόκκινη Πόλη, έκαναν άλλη μια φορά το γύρο του κόσμου με αντίθετη φορά, και οι απόγονοι τους, μετά από εκατό χρόνια, έφτασαν ξανά στην πόλη μας, τη μόνη που υπάρχει. Τότε τους εξιστόρησαν την επίθεση του στρατού της Πιο Κόκκινης Πόλης, που δεν ήταν άλλος απ' το στρατό των προγόνων τους οι οποίοι νόμιζαν ότι είχαν βρει τη Ρόδινη Πόλη, που στην πραγματικότητα...» Ο σοφός εξοστρακίστηκε ως αιρετικός και εχθρός της πατρίδας (είχε τολμήσει να υποβαθμίσει τον τόνο του χρώματος της πόλης), κι ύστερα αποφασίστηκε να σταλούν ταυτόχρονα δύο στρατοί πιο πολυάριθμοι απ' τους προηγούμενους, ένας στη Ρόδινη Πόλη κι ένας στην Πιο Κόκκινη Πόλη, με σκοπό όχι μόνο να καταστρέψουν ολοσχερώς και τις δύο πόλεις, αλλά και να προλάβουν να κατατροπώσουν κάθε στρατό που μπορεί να είχαν στείλει αυτές οι πόλεις εναντίον της Κόκκινης. Πριν φύγει για την εξορία, ο γέρος φιλόσοφος προφήτεψε ότι οι απόγονοι των δύο στρατευμάτων θα συναντιόνταν στην άλλη άκρη του κόσμου και θα αλληλοεξοντώνονταν. Λίγο έλειψε να τον εκτελέσουν δια λιθοβολισμού. Πέρασαν τα χρόνια, πέρασαν οι αιώνες, και κανένα από τα δύο τιμωρά στρατεύματα δεν επέστρεψε στην Κόκκινη Πόλη, κι ούτε η Κόκκινη Πόλη δέχτηκε καμία επίθεση. Τα Καινά Ιερά Βιβλία γράφουν ότι τόσο η Ρόδινη Πόλη όσο και η Πιο Κόκκινη Πόλη κατερειπώθηκαν απ' τα στρατεύματα της Κόκκινης Πόλης, που κι αυτά, με τη σειρά τους, εξοντώθηκαν. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο δεν μπόρεσαν να στείλουν πίσω στρατεύματα με το καλό μαντάτο ότι, ναι, η Κόκκινη Πόλη ήταν η μοναδική πόλη στον κόσμο, ακριβώς όπως έγραφαν τα Παλαιά Ιερά Βιβλία, τα οποία, τελικά, είχαν δίκιο σε όλα.

ΦΡΑΜΠΕΤΙ ΚΑΡΛΟ